Iodine

Jodium wordt gebruikt voor: preoperatieve desinfectie van slijmvliezen en integumenten; desinfectie van integumenten vóór injecties, transfusies, infusies, bloedafname, puncties, biopsieën; voor asepsis van oppervlakkige wonden, inclusief brandwonden aan integumenten; als adjuvans voor schimmel- en bacteriële infecties van slijmvliezen en integumenten of voor laesies die gevoelig zijn voor superinfectie.

Jodium steriliseert de integumenten niet, maar vermindert slechts tijdelijk het aantal micro-organismen.

De huidoplossing jodium 100 mg/ml mag niet worden gebruikt als: u allergisch bent voor povidon, jodium of een van de andere bestanddelen van het geneesmiddel; in de voorgeschiedenis jodiumintolerantie heeft; een schildklieraandoening heeft (hyperthyreoïdie, schildklieradenoom); dermatitis herpetiformis volgens Duhring heeft; voor en na behandeling met radioactief jodium (om hyperthyreoïdie te voorkomen); bij pasgeborenen en zuigelingen jonger dan 6 maanden (alleen indien absoluut noodzakelijk, met controle van de schildklierfunctie); vanwege de absorptie van jodium via de huid moet langdurige en herhaalde toediening worden vermeden, die systemische effecten kan veroorzaken; het optreden van systemische effecten wordt bevorderd door: Toepassing van de oplossing onder een occlusief verband, op grote oppervlakken, op huid met laesies (brandwonden), op de huid of slijmvliezen van pasgeborenen of premature zuigelingen (afhankelijk van het occlusieve effect van de luier en de verhouding oppervlakte/lichaamsgewicht).

Jodiumpovidon kan de jodiumopname door de schildklier verminderen, wat de resultaten van sommige tests kan beïnvloeden: Bepaling van eiwitgebonden jodium (jodinaemie), schildklierscintigrafie, diagnostische procedures met jodiumhoudende contrastmiddelen. Het kan ook de behandeling met radioactief jodium onmogelijk maken. Een observatieperiode van 1-4 weken is vereist na het staken van de behandeling.

Bijzondere voorzorgsmaatregelen zijn vereist voor herhaald gebruik op huidlaesies bij patiënten met nierinsufficiëntie, vooral bij patiënten met uitgebreide brandwonden.

Bij kinderen jonger dan 30 maanden moet, als toepassing absoluut noodzakelijk is, de oplossing worden aangebracht op een klein gebied en vervolgens worden afgespoeld met steriel water.

Personen met een gevoeligere huid kunnen tijdelijk en zelden huidirritatie ervaren. Daarom is een test nodig voor regelmatig gebruik van de huidoplossing.

Contact met de ogen moet worden vermeden.

Bij patiënten met latente schildklierafwijkingen (vooral bij ouderen) mag toepassing over een periode van meer dan 14 dagen of op gebieden groter dan 10% van het lichaamsoppervlak alleen worden uitgevoerd na afweging van het therapeutische voordeel/risico. Deze patiënten worden nauwlettend gevolgd gedurende een periode van 3 maanden na stopzetting van de behandeling.

Povidonjood kan corrosie veroorzaken in sommige metalen. Textiel en plastic zijn bestand tegen povidonjood. Jodiumvlekken kunnen uit textiel worden verwijderd door wassen met zeep en warm water, of met een ammoniak- of natriumthiosulfaatoplossing voor hardnekkige vlekken.

Jodium moet worden vermeden in combinatie met andere antiseptica op basis van zilverzouten of waterstofperoxide, omdat het therapeutische effect wederzijds wordt verminderd. Systemisch geabsorbeerde jodium kan interageren met: geneesmiddelen die kwik en lithium bevatten.

Povidonjood kan vals-positieve resultaten veroorzaken in sommige diagnostische tests (bijv. harsguaiacol- en toluïdinetests voor de bepaling van glucose en hemoglobine in urine en ontlasting).

Het ingenomen jodium kan de foetoplacentale barrière passeren, daarom wordt aanbevolen om het gebruik van jodium in het eerste trimester van de zwangerschap te vermijden en is het gecontra-indiceerd voor langdurig gebruik in het tweede en derde trimester van de zwangerschap.

Gebruik vlak voor de bevalling of langdurige toediening van het geneesmiddel leidt tot aanzienlijke jodiumopname, wat leidt tot foetale toxiciteit: neonatale struma of hypothyreoïdie.

Aangezien geabsorbeerd jodium wordt uitgescheiden in de moedermelk, is de toediening van jodium tijdens de borstvoeding gecontra-indiceerd.

Jodium wordt als zodanig of verdund gebruikt, afhankelijk van het getroffen gebied en de therapeutische indicatie.

Als onverdunde oplossing: voor desinfectie van intacte huid (preoperatieve desinfectie van slijmvliezen en tegumenten; desinfectie van tegumenten vóór transfusies, injecties, infusies, puncties, bloedafname, biopsies) wordt de oplossing deppend aangebracht en gedroogd; voor desinfectie van tegumentaire brandwonden, oppervlakkige wonden en huidinfecties wordt de oplossing 3-4 keer per dag deppend aangebracht.

Voor handdesinfectie 3 ml oplossing aanbrengen en 30 seconden laten inwerken. Dit proces wordt 2 keer uitgevoerd.

Voor desinfectie van chirurgische handen breng je 5 ml oplossing aan en laat je dit 5 minuten inwerken. Herhaal dit proces 2 keer.

Als verdunde oplossing: Vochtige kompressen, verdunning 1:5 of 1:10 (50 ml/100 ml of 5 ml/100 ml); vaginale of urologische wasbeurten 1:25 (4 ml/100 ml); postoperatieve of chronische wondwasbeurten 1:2 of 1:20 (50 ml of 5 ml/100 ml); postoperatieve mondspoelingen 1:10 (10 ml/100 ml).

Voor gebruik mag alleen verdund worden met zoutoplossing of gezuiverd water.

Dit product wordt over het algemeen goed verdragen.

Jodium kan huid- en onderhuidaandoeningen veroorzaken: zeldzame overgevoeligheidsreacties van de huid (rode huid, jeuk, blaarvorming, enz.).

Stoornissen van het endocriene systeem: schildklierafwijkingen (vooral bij zuigelingen, premature baby's en patiënten met ernstige brandwonden).

Voedings- en stofwisselingsstoornissen: Stoornissen van serumosmolariteit of elektrolytenbalans geassocieerd met metabole acidose of nierfalen.

Stoornissen van het immuunsysteem: gegeneraliseerde acute allergische reacties zoals kortademigheid (anafylactische reacties) en/of lage bloeddruk.