Aambeien

Aambeien zijn spataderverwijdingen in de anus en het rectum die na verloop van tijd groter kunnen worden en ongemak, pijn en zwelling veroorzaken. Aambeien zijn een veel voorkomende aandoening bij volwassenen die lange tijd onopgemerkt kan blijven voordat er duidelijke symptomen optreden.

Belangrijkste soorten aambeien & naar plaats en ernst

Aambeien worden ingedeeld op basis van hun locatie, die intern of extern kan zijn:

• Inwendige aambeien bevinden zich in het rectum en veroorzaken niet dezelfde onaangename symptomen als uitwendige aambeien. Ze kunnen bloeden, maar zijn meestal niet pijnlijk.
Externe aambeien ontstaan buiten het rectum, hebben veel zenuwuiteinden en kunnen zeer pijnlijk zijn als ze groter worden en opzwellen.

Aambeien worden ook ingedeeld op basis van hun ontwikkelingsstadium. De stadia van aambeien zijn genummerd van 1 tot 4, namelijk:

• stadium 1 – inwendige aambeien die niet prolapseren, d.w.z. niet door de anus uitsteken;
• Graad 2 – aambeien die kunnen verzakken na een stoelgang, maar spontaan en zonder interventie weer naar binnen gaan;
• Graad 3 – aambeien die verzakken tijdens inspanning (stoelgang, hoesten, etc.) maar kunnen terugkeren &ndash indien handmatig  
• Graad 4 Inwendige aambeien die permanent buiten de anus uitstulpen

Oorzaken van aambeien zijn gerelateerd aan leeftijd en levensstijl

De belangrijkste factoren die bijdragen aan aambeien zijn:

• Înainisatie &met de leeftijd: het spier-vezel-elastische weefsel dat de verwijding van de anorectale aderen optimaal ondersteunt, degenereert &mettertijd;
• Herediteit: de neiging tot aambeien kan familiair zijn;
• Zwangerschap en bevalling: Aambeien ontstaan vaak tijdens de zwangerschap, maar ook tijdens de bevalling of kort na de geboorte;
• Darmtransitstoornissen: zowel chronische constipatie als chronische diarree;
• Het beoefenen van bepaalde sporten: paardrijden, wielrennen, motorrijden, etc.
• Extensieve consumptie van specerijen en alcohol, roken en tabak;
• Obesitas;

Aambeien symptomen zijn intermitterend, în maar hebben de neiging te verergeren îna verloop van tijd

Aambeien kunnen vaak vervelende symptomen en soms complicaties veroorzaken

Gemeenschappelijke symptomen zijn:

• Jeuk en jeuk in het anale gebied;
• Pijn of druk die verergert bij het zitten;
• Pijn van verschillende intensiteit;
• Zwelling (helderrood bloed aan het uiteinde van het zitvlak)

De symptomen zijn niet continu, dus perioden zonder de gebruikelijke symptomen worden afgewisseld met perioden van verergering van de pathologie en het optreden van zogenaamde hemorroïdale crises.

Aambeien kunnen complicaties veroorzaken

De meeste tijd gaat de progressie van aambeien door zonder adequate behandeling.

& Bovendien neemt de kans op complicaties zoals hemorroïdale verzakking of wurging, trombose en hemorroïdale tromboflebitis toe, waardoor een noodingreep nodig is.

Preventieve maatregelen - goede voeding en vermijden van predisponerende factoren

Een belangrijk onderdeel van preventie is het eten van een hygiënisch dieet, het vermijden van specerijen, het verminderen van de consumptie van alcohol en andere stimulerende dranken (koffie, zwarte thee, enz.) en stoppen met roken.

Het dieet moet rijk zijn aan vezels en het lichaam moet goed gehydrateerd zijn.

Andere gewoonten die kunnen helpen zijn:

• Vermijd lang zitten of staan
• Houd een regelmatige stoelgang en vermijd bittere ontlasting;
• Matig bewegen;
• Houd een optimaal gewicht;

De behandeling van aambeien is afhankelijk van het stadium

&In de vroege stadia worden verschillende aambeienmedicijnen zoals venotonica, zalven, crèmes, aambeien zetpillen en een dieet tegen constipatie aanbevolen om de symptomen te verlichten.

Voor gevorderde stadia worden tegenwoordig verschillende moderne procedures gebruikt, zoals:

• bandligatie;
• Sclerotherapie/cryotherapie;
• Fotothermocoagulatie;
• Radiofrequente golftherapie;
• Hemoroidectomie door nieten;

Variëteit van keuze îin de apotheek

Zalfjes, crèmes en gels zijn de eerste keuze voor de conservatieve behandeling van aambeien, die alleen effectief is in de vroege stadia, omdat ze gemakkelijk aan te brengen zijn en de symptomen verlichten. Preparaten zoals Proctosan, Procto-Glyvenol, Proctinum, Proctoliz Med en andere bevatten ingrediënten met lokale verdovende, decongestieve, ontstekingsremmende en herstellende effecten. Sommige formules kunnen ook hydrocortison bevatten met een snel en effectief effect, maar deze worden niet aanbevolen voor langer dan 7 dagen zonder doktersrecept.

Suppositories voor aambeien zijn ook populair. Proctosan, Procto-Glyvenol en Proctinum zijn slechts enkele voorbeelden. Hun samenstelling is meestal vergelijkbaar met die van zalven.

Haemorrhoïde geneesmiddelen in pilvorm zoals Detralex, Troxevasin en Devaricid worden ook gebruikt als onderdeel van een conservatieve behandeling. Hun effect is het verhogen van de veneuze tonus en het normaliseren van de bloedcirculatie.

Hoe werken aambeienmedicijnen?

Afhankelijk van de ingrediënten die ze bevatten, kunnen aambeienpreparaten worden onderverdeeld in verschillende klassen:

• Analgetica
• Ontstekingsremmend
• Herstellend
• Genotonisch
• Antibacterieel etc.

Een preparaat kan een complexe formule hebben met actieve ingrediënten uit verschillende klassen en de mogelijkheid om meerdere effecten te hebben.

Vanuit het oogpunt van de toedieningsweg hebben preparaten zoals crèmes, zalven, gels en zetpillen alleen een lokaal en kortetermijneffect. Ze werken alleen op de plaats waar ze worden aangebracht en komen niet in de bloedbaan terecht.

De optimale behandeling voor aambeien op middellange en lange termijn kan alleen worden gekozen op basis van de diagnose van de individuele patiënt en de symptomen die optreden. Zelfmedicatie en het vermijden van een bezoek aan de dokter als de symptomen aanhouden, kunnen zeer gevaarlijk zijn.